HAYRETTİN TAYLAN
Macır Yüreğim
satır aralarına, bir gönle, bir ömre sığdıranların sıklığında, şıklığındayım
kendini yere göğe sığdıramayanlardan uzak, gönüller limanındayım
sevmenin manalarında doğan yarınların sözsüz vakasındayım
var olmanın sır sırasında, büyülü yalan dünyanın keşfindeyim
yaşamın anlamını kaybetmemek için gözyaşlarından ders alıyorum
her damlada yeşeren vicdanımın meyvelerinde insanlık tadı oluyorum
ben’den sonraki benlerden arınıyorum
varıyorum kendime şehrinaz
2…
toprağın kabul etmekte zorlandığı aşkın var, ölümsüzlüğüm bundan
gül yaprağının sızdırdığı kokun var, bülbüllüğüm bundan
kelimelerin yazamadığı demler, anılar, ben’ler var, yazılışım bundan
balıkların gözyaşlarını silen sular gibi iç içe akıntım var, durulanışım bundan
ç'aylak bir bülbülüm, kondum gülünün kokusuna, dikenlerine katlanışım bundan
aşk, müşrikler gibi yaşanınca gönül yurdumda, macır olup gelişim bundan
3…
pes etmeyi unutturan aşkın sahnesinde, kendimi sevmeyi oynadım
incinmiş bir yüreğin kuyusunda macır düşler seyyahıyım
vardım o’na
sonrası ,aşkın da aşkını aşar şehrinaz
sonrası ,öte bir şey’de özümseyiş
sonrası, yazgının istasyonunda, istenişe kalış
sonrası, kabullenişin sonunda, sonsuzluğa varış
sonrası, duaya tırmanış dağından yağmura kalış
sonrası, başkasının sırtındaki bıçaklardan arınış
sonrası, kökü derinden olan duyusal mecraya varış
sonrası, aşk, daha sonrası aşka hep kalış Şehrinaz