CAFER TURAÇ
Mutsuzluğa Bir Başlık
bir geyik aşkımızı gecelemişti
gölgemize uyanan leylâklar
eteğine işlediğim saka
elim var mıydı
sana bakan kör kuşlar gibi
seni alan bu gözler
kaç trahom geçirdi
kaç kırlangıç besledim balkonumda sevgili.
ya da seni üç filmle fesheden
o mahalle aşklarına aykırı
ne uykular uyudum
ne sular kirlettim/sakar atlar misâli
ama gelmedin.
şimdi koynumda, ucu yanık son mektup
havuzlu bir posteri parkımızın
üşengeç bir çocuk gibi ayrılık
ve halimden anlamayan bir ayna
durmaz da konuşmaz da.
7 nisan1982