TÜRKAN EMRE
An Yoksul Dem Yoksul
Taş kesilir buz kesilir
Şehr-i amadem yoksul
Söz kesilir agâh kesilir
Taam-ı bahçem yoksul
Sıla diye düştüğüm gönüller yoksul
Bencillik davasında nice yunuslar yoksul
Hal yoksul an yoksul
Demde dem yoksul
Bu yoksulluk içinde hazine-i cevher-ûl
Kâinatın sofrasında bir lokma ile doyarım
Şeffaf Yâ Nur-ül Hûdâ
Şeffaf Yâ Nur-ül Hûdâ