SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Gözbebekleri Büyüyor Eyvâhın
her seferinde
ödülünü alıyorum…
havanda su dövmenin
cama vuran
yağmur tanesince
dalıyorum…
gecenin içli bakışlarına
sen bilmiyorsun
demli çay tazeliğinde
duman duman, hatıraların
hâlâ üzerimde
ve sen bilmiyorsun…
genzime kaçan hüzünden
kesiliyor soluğum
yora yora gidiyorsun ya
yüreğimi
aşk olsun!
kulak kesiliyorum şehrin sesine
özlem kuşlarının çığlıklarını
duyar gibiyim
göz bebekleri büyüyor endişeden eyvahın!
zaman
dar kapılarda sıkışmış
yürüyor şehrin ayakları
üzerime üzerime
yüreğine demirlerken beni
çekilip kıyılarımdan
bir daha gidiyorsun ya
vura vura
aşk olsun!
okşuyor yanaklarımı hoyrat yalnızlıklar
kuş kanadı sıcaklığıydı aradığım
ve sırça saraylar bir düş artığı…
mesafeler büyüdükçe
gömüyorum başımı satır aralarına
umarsız…
sen bilmiyorsun
şarkıların, kaç duyguya gebe kaldığını
kaç kez düşük yaptığını…
ve sen bilmiyorsun
diri diri gömdüğün çocuk yanımı
her seferinde gidiyorsun ya
umudun kalbini kıra kıra!
aşk olsun…