İSMAİL OKUTAN
Sicim Yağmurları
Uzanıp arkasından gecenin
Durmadan kalbine girer gözlerim
Koynuna girer yaranın acısı
Zalimlerin, zenginlerin, Çingenelerin
Sicim yağmurlarının yağdırdığı nedir?
Toprağa, insana, gecenin kalbine
Temiz bakışlarla değip kalbimin gözleri
Sonsuzluğun bağrına basa basa yürümek
Bağıra çağıra haykırmak gecenin kalbinde
Yüzüne çarparak haykırmak
Dağlara, vadilere, kentlere haykırmak seni
Sicim yağmurlarının kalbime bıraktığı nedir?
Nedir sicim yağmurlarının yağdırdığı?
İnce ince oyulur içime
Gel okyanusu okuyalım birlikte
Yunusları nasıl saklar sularında?
Hayallerimi nasıl gömer dibine?
Güneşi öpecekken gülüşlerinden
Her gün yağar gülücüklerin
Yitik şehrin somurtkan sokaklarında
Hayatın tadı var mı sen de ey şehir?
Müşrik caddelerinde var mı müşfik kelimeler?
Vefanın, vuslatın, aşkın adı ne gezer sende?
Görünsün artık annemin kemre yapan elleri
Her gün etrafını sürüp suladığı evin pencerelerinde
Duruyor nemli gözleri
Daha kaç zaman uzak duracaksın hayattan?
Kirli sokaklarını temizler sicim yağmurları
Şimdi kuşlar, ağaçlar, çocuklar, kadınlar
Hangi vadiye götürsün seni?