HARUN KAYA
Şairin Gözleri / Kırbağları Sagusu
Şehir uzanmış yatıyor
Ay hâlelenmiş üstüne Melendiz’in
Evlerin gözleri çoktan kör olmuş
Mahalle mahmûr sabah için uykuda
Şâirin gözleri ışıl ışıl, sanki kaybolmuş
Hiç uyumamış, kalmış gül rengi rüyâda.
(Bu arada her gece balkona çıkan biri vardı
Her gece büyük küfürler salardı karanlığa)
Hâlâ yatıyor şehir
Hâlâ buruyor, kanırtıyor kendini
Yolumu vuran bin harâmî olsa da
Birazdan gelir, öper beni şiir
Çıplak ayaklı bir dağlı sarar sîneme.
Çektiğim acıyı anlatamam sana
Şehrin beni nasıl yediğini…