Gelmeyen Yakup Düeti

YAŞAR BEDRİ
Gelmeyen Yakup Düeti
 
-edip’e, yakup’a
 
yüzümü kuşlara ayna yapmaktan geliyorum dedi yakup
ne çok konuşurdunuz hiçbir şey söylemeden
çanları bağışladım, kamalı istavrozu, bolşevikleri.
dalgın çocuğun aklından geçen ırmaktın
cellâdım erken öldü! sizi hatırlayan kalmadı
yanıldın, kendini unutan fakirin kalbine aktın
 
kimse kalkmasın yerinden kuşlar gelecek
kimin yalanıdır çanların düşürdüğü sargı
gözüne çekilen şiraze, körün sessizliği
bizi öteki çocukların kalbine götürecek.
 
aç totemlerinizi doyurmaktan geliyorum dedi yakup.
sen kal dökülen çillerini topla, odayı havalandır,
diyorum
dalgın çocuğun aklından geçen ırmaktım
bir bildiği olmalı tarihin, çocuklarını yerken
 
suyun aklından geçen mürekkebi bağışladım
 
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir