Asanatlar "şiirden sinemaya" 
FATOŞ BALI
İnsanlığın Ağrısı
Sessizliğe yakın bir yerden
En derinlerden
Taşa taşa gelen ölüm herkeslikti ama
Gözleri açık kalmadı her ölünün
Medeniyetin havasız koridorlarında
Issız tortusuna gömülmüşken çocuk bedenler
Ağzımda büyüyor
Ağır bir suya dönüşen ölüm
Çağımın cambazları
İğrenç kabiliyetlerini överken katıla katıla
Hızarcı cüretkârlığıyla
Utancın zulasında bir duvar ağlıyor
Dibinde dolaşık bedenler
Dibinde acının boğduğu diri gözleri
Tırmalarken bedenimi
Toprağı uyuşturan ağrısı insanlığın
Bulutlar aynı tutkuyla akıp gidiyor
Ardından bakakalıyor
Kar kuyusunda tabiatın telvesi
