Asanatlar "şiirden sinemaya" 
FATOŞ BALI
Kaos
Eski bir zamandı
Sessiz bir uzlaşma içindeydi
Mülkün düşkünleri
Beceriksiz söylemleriyle
Yaşamayı öğretiyorlardı çocuklara
Yaşamayı öğretiyorlardı
İçimizdeki aynaları kırarak
Onlar nabzın atışında ararken adaleti
Soğuk bir cama çarpa çarpa
Şekil alan tanelerdik
Boz rengi gökyüzüne dalarak
Ve zakkumlu zarafetine seslerin
Yararı olmayan bir çabayla
Şiirler yazıyorduk ezberlenmiş hayatlara
Eski bir zamandı
Kanserli bir sanrıydı ceplerinde tanrıları
Neşeli aldanışları yankılanırdı koridorlarda
Oysa bölüştükleri
Hiç anlatılmamış argın bir yalnızlıktı
