Bahar Ağıt Kadar

SEMA TORUN 
Bahar Ağıt Kadar
 
Bahar toplasın canımı
Dürsün bohçalara
Kimseye zahmet olmadım
Ne bağda gül ne bostanda dal
Görmediniz dağıldım dağıldım 
Sandınız dağım
Bana eteğinden yer bile düşmedi 
Ne su ne kır çiçeği
Nasibim
Vebalı vadilerin sıtma geceleri 
Sıçrayarak uyandığım rüyalar
 
-içerlek şarkılarım savrulsun 
dağlayan acımla 
safran benzim kurusun-
 
Yonttum büyüdü suretin
Bir balçıktan çekerken ellerimi
Ellerin miydi yoksa unuttum 
Bu gölde balıkların ağzıydım
Dairelerce sustum
 
Ben sana ağırdım ben sana ağrı
Ben getirdimdi ağzımı elimi sesimi
Sen mors alfabesi
Süveydaydım evvelde biatım alnıma düşeli
Sen kuşkulu kapı zelzelesi
 
-akşamsefaları yerdeydi safa yerde
hançer kınında terlikler taşlıkta
gece kırışığı bırak
açılmasın bir yalanın ağrısı-
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir