Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MAHMUT GÜRBÜZ
Hem Hep Hem Hiç
Ya hep ya hiç
Ya dip ya zirve
Kanatlandığım da oldu
Bir kaç kez
Yuvarlandığım da oldu en dibe
Dip ki uzundur ama sonlu
Uçmak ki kısadır ama sonsuz
Bir el
Tanrının eli
Tanrının elleri ki meleklerdir
– Her kesin meleği/ödülü ahlakına göre-
Korudu beni dipteyken
Boyadı gökyüzünü
Yeni renklerle
Ve hep sonrasında bir uçumluk sonsuzluk…
Ki doyumsuz…
Ki değer…
Yaşamın tik-takları der ki
Yine sınanma vakti
Bir hiç gelmiş oturmuş boşluğuma
Kalbimi ağrıtır durur…
Yine geldim oturdum
En Dip'in kıyısına
Burda yoktur hiçbiri
Ne dost ne yâr ne sıla
No'lur kolay kıl ya Rab
Nem varsa hatırına…
