AHMET AYDIN
Leylek Baharı
Leylek baharındayız aşkın
Aşkın sürgünüdür bu göç
Sırtı yeşil, başı maviye çalar
Kuytulukları buzuldur, kar var
Yayılır hayat dağların eteklerine
Erkenden başlanır güne
Erkence âşık olunur buralarda
Zincirlerinden kurtulmuş, kışkırtılmış
Taylar sevişir kırlarda, inadına
Gizemli bir hava var
Teninde, aşkın kokusu
Ne gülde, iğdede
Ne hayıtta var
Bir arzudur, çıldırtır
Bir bakış kör olurum
Ayın şavkı dönerken tüle
Gözlerimi arıyorum
El yordamı ile
Her leylek baharında
Kaçınılmaz, tutulur çetele
Beklerim seni cemrelerle
Arzulu soluğun karışsın havama
Suyun yüzü olsun aşkın yüzü
Toprağıma kök salsın ömrün
Yaslan göğsüme seyret güneşi
Bir hikâyesi var okumuştum
Nasıl yanar gör kardelen ateşi