Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NECATİ SARICA
Ağıt Mendilleri
Kaç çocuk daha yanacak bu tren ışıklarında
Kaç mendil daha savrulacak
Kaç gelin daha duvağını benim gönlümde açacak
Bu gönül daha ne kadar yanacak tren ışıklarında
Rüzgârda bu duvakların savruluşu
Gönlümün bu rüzgârlarda kavruluşu
Dinmeyecek mi bu mendillerin öylece
Öylece nice vedalarda savruluşu
Ah bu ayrılıklar
Hiç bitmeyen bu ayrılıklar
Tren ışıklarında yanan çocukların külleri savruluyor rüzgârda
Ah bu çocuklar
Bu âşıklar
Bu gelinler
Bu duvaklar
Ve bu şiir hangi gönülleri yakacak
Ve bu şiir hangi ayrılıklarda okunacak
Çocuklar ağlayacak
Gelinler ağlayacak
Ah mendiller ağlayacak
Ah bu mendiller
Gelinlerin duvaklarına iliştirilmiş bu mendiller
Ah bu gelinler
Tren ışıklarında
Rüzgârın önünde
Ah bu gelinler duvaklarını hep gönlümde açacak
Bu gönül rüzgârın önünde
Her mendil sallanışında
Her tren ışığında bu gönül
Her gelin ağlayışında bu şiir
Kaç kalbi daha yakacak
Bu şiir yüzünden olacak ölümüm
Bu şiir beni öldürecek
Kırılan kadehlerin sesi ve şarabın son nefesi
Bu şiirde âşıkların ve trenlerin ve ayrılıkların
Bu şiirde gelinlerin telleri solacak
Her gelin telinde bu şiir bir muska gibi
Her gelin telinde
Her duvağında gelinlerin
Ah o ayrılıklarla solan mendillerin
Hepsinde hepinizde bu şiir
Kalbiniz gibi sizin olacak
Ve oldu olanlar
Bana olanlar
Size olanlar
Tren ışıklarında yaktı beni bütün ayrılıklar
