NURKAN GÖKDEMİR
Akça Ağan Kuşlar
Yaa dost!
kuşlardı
bir zamanlar
kanatlarında umuda
kanatlarında yarınlara
rengârenk rüyalara
sevdalara uçtuğumuz
artık adlarını da
unuttuğumuz
kuşlar…
ve şimdi
yere çakılmış gözlerimizle
huzur mavi gökleri de
unuttuğumuz zamanlar…
kuşlar kuşlar!
konargöçer diyarlarının
özge yağız havalarını
eşsiz can kokularını
sırlanmış masallarını
bir uçumda bize taşıyan
bir uçumluk tattıran kuşlar…
ne çok gezmiş
ne çok görmüş
ne çok gökmüş
ne bilgeymiş kuşlar…
dinlerdik onları
tüm orman sakinleri
yer gök ve deniz…
gagaca söylerlerdi
beyaz umut
mavi ülke
şarkılarını bize…
güneşçe anlatırlardı
uzak kadim yıldızları
sevdalı esrik bulutları
ve arzulu dolunayı…
bir zamanlardı
bir zamanlar…
kuşlar kuşlar!
unuttuğumuz
umut kuşlar…
ve şimdi
günkarasına boyanıp
tutku çıkmazlarında
kaybolduğumuz
sayrı zamanlar…
aay dost!
yere çakılmış gözlerimizle
bakmayı unuttuğumuz
mavi huzur gökyüzü…
akça ağan kuşlar kuşlar
ve göçmen ve hür
kanatlarında
çook uzaklara
uğurladığımız
Barış
Umut
Huzur
ay! …
_______________
“Bekir Abi” dergisi / 6.sayı