AHMET AYDIN
Aşk Götürsün Beni
Ben seni sevdiğimde
Sesim dağlara değdiğinde
Yanar kuru bir dal
Bir ses çıkarır, çatırdar
Sen bağrımda köz kal
Ütülü, katlı mendilim
Niye ne için saklarım
Katlar arasında bir resim
Tamamdır, vakti geldi
Göç olduk yollara, yaylalara
Belki yakarım o resmi
Tutuşturmak için
Yeni bir ateşi
Yuvarlandıkça gözlerinden
Dudaklarına değen
Tuzlu bir dua
Ya başındayız
Ya ortasında
Ya da sonundayız
Ama yoldayız
Hesap aşk ile
Ben sevdiğimde seni
Dağılsın tespih taneleri
Aşk götürsün beni
Şimdi ben dudağında iğneler
Eski bir terzi edasıyla
Yeniden prova ediyorum
Yeni baştan bir aşkı
İşte çiçekteyiz Kevser pınarında
Öyle sonsuz
Öyle derin
Öyle çocuksu
Namlunun yatağında
Nehirlerin öfkesinde
Anaların feryadında
Babaların asil sabrında
Baharların coşkusunda akar
Çiçekteki çocukluğumuz
Öyle derin
Öyle sonsuz…