İSMAİL OKUTAN
Aşkın Evi Nerede
Aşk sığmaz öyle her yere
Henüz bakmadım gözlerin taa içine
Kabul et benim hüznümü dua yerine
Ben çok iyi bilirim ki senin her gülüşünde
Hüzün dolu yürüyüşünde
Deli gibi seven gönlünde
Gözlerin gökyüzünde
Aşk var, aşkın evi var
Geçilmez dağların ardında değil
Leylanın masum bakışında
Kara gözlerinin ışığında
Güllerin her açışında
Gecelerin şafağında
Aşk var, aşkın evi var
Tavus kuşunun mavi tüylerinde
Sonsuzluğa giden yolun sevgi ötesinde
Kadim zamanların efsun dolu esrik çağında
Gök kubbenin sağ yanında
Aşk var, aşkın evi var
Kanadı kırık kuşların yüreğinde
Yalnızlık çiçeğinin goncasında
Hüzün mevsiminin aşk dolan semtinde
Yeryüzünün en büyük efsanelerinde
Ölümsüzlük akan hasret çeşmesinde
Yalnızlık çiçeğinin goncasında
Hüzün mevsiminin aşk dolan semtinde
Yeryüzünün en büyük efsanelerinde
Ölümsüzlük akan hasret çeşmesinde
Seni ölesiye seven aşığın kalbinde
Aşk var, aşkın evi var
Aşk var, aşkın evi var
Üzerine cennet kokusu sinen çocuk kalbinde
Mecnunun dağlar kadar büyük çilesinde
Sevgisini gizleyen aşığın gizeminde
Aşkın evi var
Yalnızlık çiçeğinin goncasında
Her dem yalnız kalan hüzün obasında
Ulu bir çınar ağacının dalında
Aşk var, aşkın evi var
Şairden başka kim bilir
Mahşeri kalabalıklar içinde aşkın yalnızlığını
Ben bilirim aşkın kadim zamanlardan kaldığını
Çile dolmadan her zaman sevdaya bir yol çıkar
Kutsal davaların hüzün taşlarında
Kutsanmış yüreklerin duygusunda
Sensiz geçen zamanın her saniyesinde
Adını sayıklayan, sevgini saklayan benim yüreğimde
Aşk var, aşkın evi var