SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Aşkla Ölesiye
Vakit tamam be usta
Nihayetin canına okuyacağım birazdan
Birazdan ölesiye haykıracağım
Birazdan kırık kanattan kalanla çırpınacağım
Ve sessiz düşecek çığlıklarım koynuna
Ve sessiz gözyaşları öpecek yanağımdan
Ve gideceğiz gurbetin yarasına banarak
Gideceğiz umudun salıncağında sallanarak
Bir gidiş
Bir dönüş çarkında
Onur düşecek yakamızdan
Gömleğimiz aşka soyunacak
Aşk ile ölümsüzleşecek yüreklerimiz
Ne çok birikmişim noktasız bir öznenin içinde
Ne çok hüzünler saklamışım gamzeme
Ve susmuşum öylesine
Ve yanmışım öylesine
Aşkla ölesiye
Vakit tamam be usta
Soğuk sular çarptım ömrüme
Uyanmak bir zamana vakitsiz
Uyanmak bu zamana akitsiz
Kırların özgür türküleri düştü aklıma
Kenger zamanı yokladı çocuk aklımı
Göğsümü yırtarcasına sökülmek kendimden
Uzanmak kırın yüzündeki gölgeme
Ah usta
Dikiş tutmaz oldu sökükler
Rüyalar çırpınır gidişime
Sen, suskun bakışın arkasındaki pusu
Neden
Neden tutmazsın kanatlarımdan
Bir gelincik uzat
Bir gelincik bırak kanatmadan
Vakit tamam be usta
Gün kurusu sevinin tadı kaldı
Gün tül’ü’nde
Bir tutam sevda kuruttum gökyüzünde
Yine Fırat türküsü dilimde
Yine gölgeler
Yine gölgeler oynaşır yüzümde
Aşkla ölesiye…