HARUN KAYA
Ay Koşması / Aykız
Sürûr gelsin sînene
Konuk olsun can aykız
Gitmesin hem kalsın
Mûkim olsun can aykız
Çık kasvetin gölgesinden
Yetsin gayrı bu zulmet
Bak seni bekler âfak
Hem nevbahâr can aykız
Ben çekerim gam yükünü
Sen yeter ki aydın ol
Elem görmesin cemâlin
Çek nikâbın can aykız
Şiirler okurum hem sana
Kâfir zülfün tararım
Tebessüm et dâimen
Dökme yüzün can aykız
Sen içinde gül beytinin
Ben beklerim ahzenin
Gazel olur düşerim
Lerziş misâlin can aykız
Yürüse de sana sularım
Bend olup sen taşmışsın
Boğulacaksın diye korkarım
Etme cefâ can aykız
Bana işâ sûret dedin ya
Yandı benim suretim
Meğer sûzanmış sûretin
Ne bileydim can aykız
Ben zâr oldum gecelerde
İsmin zikrim hecelerde
Bu ne hâldir seherlerde
Bilemedim can aykız
Nerden değdin gözüme sen
Ay mı oldun özüme sen
Kurbetin yaktı harmanım
Gurbetin köz can aykız
Sabır benim can direğim
Kaldım sende bencileyin
Dar kuyular dibindeyim
Bir nazar kıl can aykız
Belâdır bu dünya ziyan
Gel çıkalım dilemmadan
Hakla gelen sâhi bayram
Sen olaydın can aykız
Ne ahvâlim ne şerâit
Ne küfüvvet ne zuhurat
Fetih vermez bilirim
Külşâd olasın can aykız
İşte geldim gidiyorum
Derdim hamdin ediyorum
Şükrüm olsun o gözlerin
Leyl'ün nehâr can aykız
Sâfican yâre mi seversin
Zül vâdiler mi gezersin
Mevtin refref mi bellersin
Yine candır can aykız.