HÜSEYİN KAYA
Aykırıyız Sebep Ayrılıktan
Barut kokuları geliyorsa içinden
Bir köprü havaya uçmak nöbetindeyse
Rüzgârın umrunda değilse topraklarınız
Yamalı bir gönül kalmış ise elinizde
Bir kuru dal gibi dönersiniz güneşin peşinde
“Dostlarım!" söyleyecek sözüm yok başka
Yavaş yavaş yürüyün yol çok uzun zaten
Varırlar menzile yavaş neymiş bilenler bir gün
Zaten gönül yamalı insanlık yaralıysa
Bir kuru gölge gibi yaşarsın güneşin izinde
İstanbul’dan uzak tutan beni Ankara’ymış
İstanbul da bu yüzden bahtı karaymış
“Dostlarım” seslendim gelin tutun beni
Mecalsiz insanlığım nerdeyse düşeceğim
Dirilmek üzere bir cesedim Hacı Bayram düzünde