A.VAHAP DAĞKILIÇ
Bahar Vurgunu
Ne zaman bakmaya kalksam sana battı gecelerimin şafağı
düştü samanyoluna hasret damlaları
döndü yorgun umutlar sevda artığı zamandan
çıktı gecenin korkusu karanlık batağından
yitirdik mavi perdelerini hayatın kabzasından.
Değişik iklimler yaşadık seninle zamansız hatalı
yine de kanımda dayanılmaz yokluğun aynı.
Sen bahar solu bana kalsın içli hazan
titredi gönül yaprağım ağladı hatıran.
Yitirdik umut yağmurlarını gecenin aynasından.
Dudağımızda hazin ayrılığın yitik şarkıları
yüreğimdeki güvercinler vuruldu can yaralı.
Bir atımlık kurşun oldu kirpiklerinde kalan
ışıklar devrildi kuşluk vakti gamzeler talan.
Yitirdik sevinçleri eşkâli belirsiz gülüşler yalan.
Sonbahar oldu mintanım eylül sancılı
sarınmadı gönül askıda kaldı çocuk bakışları.
Nereye baksam çığlık aldanılmış zaman
sesin bir uçurum nihavent makamından
yitirdik aşkları yetim kaldı düşlerimde sevdan.