Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NECATİ SARICA
Ben Doğdum Diye Benimle Hayatın
Rüyalar içinde bir uygunluk ararken, ben doğdum diye
benimle hayatın saçlarına çok hıçkırıklı serçeler koyduğu
keyifli bir akşam günü sonrasında kimi zaman
acı veriyor ve avlusunda kedilerin parasız pulsuz bakışlarıyla
kendini kanatan kalbin kanı ile süzülen bir bakışlık
bir gündüz düşüncesine gerçek olsa ne olur dediğim.
çılgınlık ya da çıldırmalar içinde bir ömür geçirdiğim
saplantılar ve zorlanımlarla kendi kendime
dağları denizlerden inerken gördüğüm kesinlikler içinde
bir su kuyusundan çekilircesine
ve makyaj var anlam yok dediğim.
Hayatın içinde ben doğdum diye
nasıl bir soluksuzluk
ölesim gelse yine az ileride bir köşe başında
ben doğdum diye bakışlarımı solduran
serçe kuşları çalıp kaçarken gözlerimin ucundan hayatı
şimdilik ellerimi gökyüzüne tutuyorum
aynalara bakar gibi bana baktıkları
ellerimle gökyüzünü tutacağım günü bekliyorum
bekliyorum ben doğdum diye benimle hayatın
üşüdüğümü bile bilemediğim bir yalnızlık ikliminde
hep yolcuyuz böyle geçip gidiyoruz işte
