Asanatlar "şiirden sinemaya" 
YILMAZ EKİNCİ
Benden İçeri Aşktan Öte
Uzun gecelerin hüküm sürdüğü bir mevsimde
Bir sabah ışığıyla kırıldı yüreğimde sakladığım ismin
Telefon tellerinde dudaklarımda dökülen son bir ıslık oldu
Güneş doğmasını bilmedi ay kendisinden utandı
Benden içeri aşktan öte
Yaşamı öteleyen töreleri çiğnedim
Kendimde itirafa senden acıya gark oldum
Uzun gecelerin hüküm sürdüğü karlı gecelerde
Buz üstünde yürüyen bir çocuk gibiydi sevgisi
Kıyama durmasını bilmedi
Bıraktım kendi haline sonsuz bir girdapta dolanıp durdu
Şiirler yazdım uzun gecelerde üşüyen yalnızlığına
Nefesi nefesime değdi dudaklarımda bir gulf stream akıntısı
Ah çınar yaprakları adına hayata bir sınır çizdi
Tutuk bir lehçe ile sözlerinin sonbaharına düştüm
Kırlarda gezdim
Yerlilerin gözyaşlarında türküler dinledim
Bir serçenin tedirginliğinde
Yaşama dair vaat edilen sözleri ayrılığa saydım
Bırakıp gittim uzun soluklu atların ülkesine
Şimdi kalbim rahat ruhum azade
Bulutlardan süzülüp gelen günün ışıklarında yıkanıyorum
Küçük insanların
Korkudan ibaret fasit hayatlarını gördüm
Bütün mahdut yaşamlarda iltica ettim
Geldim otağında dur(ul)dum
Bakışlarında deva sözlerinde şifa buldum
Bu yanıp sönen galaksi ışıkları altında
Benden sana akan sözleri
Bir dervişin kalbinden devşirdim
Sende itirafa düştüm kendimde boğuldum
Cönk defterine ismini gizledim
Ve öylece çıktım bendeki sen yolculuğuna
Şimdi bütün sözlerim bir serap
Ne söylediysem hepsi münhal
Seni sevdim gerisi yalan.
