Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MURAT KABAN
Benden Önce
Yaşadıklarım yaşımdan büyük
Önüm sıra gidiyor seneler
Akları saçımdan önce uzuyor
Ve şimdi yüreğimin orta yerinde
Bağdaş kurup oturan bu yük
Sessizliğiyle bir sükûtu bozuyor
Zamanını yitirmiş bir saattin akrebinden
Sokuluyor damarlarıma yaşamanın zehri
Uyku sarıyor
Uyanıklığın vehmiyle birden
Uykuya hapsedilmiş bir rüyadan geçerken
Ve takvim yapraklarından kurduğum şehri
Yıkarken
Oysa siyahı benden olmayan karanlığımı
Koynunda büyütmekte dehlizlerim
Eski bir fotoğrafla olan akranlığımı
Benden önce götürmekte ayak izlerim
Daha yanmadan ateşim
Dumanını göklere savurmakta
Alevden maviyi, sudan kırmızıyı çekip
Bir hayalden kaçarken kan ter içinde
Yalnızlığı tam alnından vurmakta
Gölgemde bulduğum eşim
İçimden tutup tutup çektiğim göklerin
Islatamadı bir şehri, taşıdığı yağmurlar
Şimdi ben bir yağmurun hayali altında
Kuru, kupkuru bir hülyayla güleceğim
Ve başka diyarların ebemkuşakları altında
Benden önce öleceğim
