NECATİ SARICA
Bir Akşam Sonrası Yalnızlığında
Beklentisiz bir beklemenin sonunda
ve kendini gösteren hiçbir şeyi anlatamayan bir tanıklık
ölüm sanki hep benim yüzümden bakarken aynalara
ruhumla taşlara yakıştığım
Kaderi kırık olanlara adanmış sözlerden
rahme düşen toprak bir yarasından çiçek verirken
kimsenin bilmediği söylediklerimle
ölüm insanın aynasıdır dediğime ulaştığım
bir akşam sonrası yalnızlığında