NECATİ SARICA
Bir Aynada Bile Olamadan
Kırık dökük oyuncakları gibi kaldığım kaderin ellerinde
son sözlerimi söylüyorum
biraz üşümek daha kalsın diye gözlerimde
Ölmek için dökülürken zamanım kum taneleriyle
yaşadığım gibi bir hayat, sanki tebeşirden çizilmiş çizgileriyle
ve benim yanlış okumalarım
mor bir alfabesinden sökemediğim harfleriyle
Yansımalarım ve yanılsamalarımla bende hiç kalmayan
bir aynada bile olamadan
bir avuç toprağım bile olmadan yıkılmak için düştüğüm yerlere