Bir Selam Sal Kalbiyle Düşünene

CUMA KARAARSLAN
Bir Selam Sal Kalbiyle Düşünene
 
Önce tek sen vardın bu garip canda
Şimdiyse her yanda çoğalan zulüm
Bağrımda sensizlik
Toprağım kanda
Kapalı kapılar ardında ölüm
 
Çehresini kara yazgılardan toplayan tacirler
Ölümden gülüşlerle vuruyor çağımın baharını
Adım adım devriye gezen ömürler
Birbirine karıştırıyor artık dünü yarını
 
Kimi uykuda henüz hiçbir kötülük bilmeyen çocuk
Kimi ayan beyan doğacak güneşi bekleyen genç çocuk
Kimi saklamış dilini yaşlı çocuk
 
Kimi ürkek kimi korkak
Kimi çoğul sevgi
Kimi her gelene yüzsüz aşk
Ve ortak yazgımız yoksulluk
Bir yoksulluk ki yalnızca yoklukla yarışacak
 
Sen yoksun, yoksun işte
Ve ben yoksulum sana her gelişte
 
Yine de sevinçle bir selam sal can ülkene
Sevgiyle bir selam sal kalbiyle düşünene
Bir kere baksınlar yürekten masmavi gökyüzüne
Yeniden yaksınlar sevdanın ateşini
Yeniden baksınlar yağmurun çiçeğin insanın özüne
 
Ve Leyla gibi baksa tüm evren bize
Mecnun gibi aksa her insan kendi kalbindeki denize
Zemheride çocuklar üşümese
Şairler aşktan yana yepyeni bir şey dese
 
Belki o zaman kendimize yeni bir kader oluruz ve hatta
Belki İbrahim, belki Halil, belki İsmail
Belki de Hacer oluruz hayatta
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir