Asanatlar "şiirden sinemaya" 
İSMAİL OKUTAN
Bir Sorti Şiir Diriltir Beni
Her gece hüzün vaktinin ağzında yüreğim
Ceset dağları almış sevincimi
Soluklanırdı her gün bulutlar yamacında
Kayıp kentlerimin acısını hissederim ağrısında
Seni sevdim şehirleşmiş dağlarda
Dağların şehrinde büyüdü yüreğim
Çölün yalnızlık dolu duyguları kümelendi içimde.
Geceleyin yıldızlar dağları işgal ettiler.
Renk renk vadilerden geçip
Benim içimde karar kıldılar
Gökleri bana kardeş kıldılar
Savaşlardan kaçan çocuklar
Oyun oynarken yıldızları benden çaldılar
Hüznü benim yüreğime çaldılar.
Ay ışığını alıp aydınlattılar kararmış dünyayı
Yakamozlara kaçmış çocuklar düştü içine.
Gezegenler gelip geçtiler içimden
Kertenkeleler yapışıp kalmış toprağıma.
Sokakları şakağımda çizgi açmış
Şafağında her gün direnişe çağırır ezan
Çağrıya uyan yıldızlar dizildiler yanıma.
Sefere çıkarım heybem yıldız dolu
Aşktan sorumlu kıldı beni zafer
Anamdan miras bana bu yanık türküler.
Yüreğim Bağdat çarşısında
Çığlıklarım Şam’dan yükselir
Halep’e düşer sözlerimin şavkı
Her zulüm akşamında
Kalır ahım yeryüzünde.
Seferden dönerken ayaklarımın tozu
Uğultularla uçurumlarda bekler beni.
Mahşere kalmasın çocukların kanı
Yağmurlar temizlesin kirli kalpleri
Yamaçta uçarken çağırdım uçakları
Uçakları attım savaşın içine
Savaşı öldürdüm dişlerimle
Silah satmayı bıraksın Amerika
Harika yıldızlar insin yeryüzüne.
Kelime kelime büyüdü sevgi dağları
Söz denizinde ıslandım
Aşkımla bulutlarda uslandım
Tüccarlarla uzlaştım
Artık nefret satılmayacak yeryüzünde
Savaş ithal edilmeyecek ülkelerime.
Aşkın kanıma karışıyordu
Şehirler göçünde ben de vardım
Düşük yapmış şehirleri gördüm
Gördüm kanı heder olmuş çocukları
Her şehrin şafağında
Direnişe çağırır ezan.
Çağdaş bir fethi bekler artık zaman.
Bir sorti şiir yeniden diriltir beni.
