Asanatlar "şiirden sinemaya" 
SOHRAB SEPEHRÎ
Birkaç
Burası, gelin, pencereyi açın ey ben ve öteki benler
Ben’in yüz ışıltısı suda!
Bak mehtap parlıyor yaprağın titreyişi üstüne:
Düşüncem benim, ölüm yolu.
Orada nilüferler var, kapılar var cennete ve Tanrı’ya
Burası eyvan, aklın suskunluğu, ruhun uçuşu
Yalnız değildik zamanın bahçesinde,
ey taş ve bakış ve ey kuruntu ve ağaç,
Sahi değil miydik?
Ben “taş-ben”im, sen “dal-sen”sin.
Bu toprak dam, evet, bu toprak dam, topraktır ve ben ve zan.
Ve neydi bu renk lekesi, bu hafif duman? Kelebek mi geçti?
Efsane mi esti?
Hayır, bu renk lekesi, bu hafif duman, kelebek değildi;
bendim ve sen.
Efsane değildi, bizdik ve siz.
Türkçesi: Okan Alay / Farsça orijinalinden
