NECATİ SARICA
Biz Kudüs’ün Dalgın Bakışlı Şairleriyiz
Kudüs dündür ve bizim de yarınlarımız olacak
Solgun çiçeklerden bayraklarımız kale burçlarında
Ellerimiz ebabil kuşları olunca
Taze ekmek gibi dualarımızla dudaklarımız uyanınca
Gözyaşlarımızdan bir gün doğar mı
Gün doğmadan önce
Solgun çiçeklerden bayraklarımız kale burçlarında
Ellerimiz ebabil kuşları olunca
Taze ekmek gibi dualarımızla dudaklarımız uyanınca
Gözyaşlarımızdan bir gün doğar mı
Gün doğmadan önce
Bir gün doğar mı bir avuç kerametimizden
Ve bir avuç kanımızdan
Gözyaşlarımızdan yeni bir gün doğar mı
Ve tekrar edip durduğumuz bir ezgiden
Bizim şiirimiz
Biz Kudüs’ün dalgın bakışlı şairleriyiz
Açık alınlarımıza düşerken acılarının gölgesiyiz
Bir kıyamete kadar ayırmak istedikleriyiz
Kuru bir ekmek parçası kadar mahzun gönüllerden
Uzak değilsin
Bak gökyüzü hala var hala duruyor oralarda
Kanım akıyor hala gece gibi kara olsa bile kaderimiz
Yalnız ve avuntusuz koysalar bile
Ey Kudüs seninledir hep bizim kaderimiz
Ve uzanıyor sesim sana
Ağaçlarına üşüşen kuşlar gibiyiz
Bu rüya bize doğar
Ve seninle kalbimizden
Eşiklerden özgür kapılarına yürür gibiyiz
Kâğıt yanar
Tüm dağları dağlarla aşıp geleceğimiz
Ve biz bir ateş yanıyoruz
Toprağına düşmek için yüz üstü beklediğimiz
Bir tek kelime bile titremeden kurşun gibi geldiğimizde biz
Bu toprakların en güzel çocukları
Küçük bir şiirin için ölümün peşinden koşar gibi
Dalgın bakışlarıyla direnen şairleriz
Geleceğimiz bizi bekliyor toprak altından toprak fışkırır gibi
Ve sen ey zalim
Kudüs ne kadar şahanedir bilemezsin