İLKNUR İŞCAN KAYA
Bu Sözler
Savaş sesleri işitilir
Borazanların yendiği ulakların açtığı yollarda…
Meydan yürür cesaret yürür
Güç yürür bilinmezlik yürür
Nişan almış kaderin
Sabırsızlıkla kavuşmayı beklediği
Çok uzaklardan bildiği
Ayrılık yürür
Toz yürür toprak yürür
Işıklarını karartan güneşin önünde ömrü sürülen
Sahipsizlik çadırında konaklayanların namları yürür…
Unutuldu sanılanların ruhu…
Bedenlerin susuzluğudur bu sözler
Dil kapısından dönenlerin
Eksik sevda türküsüdür bu
Aşktan vuslatı göremeyenlerin
Yürür yine de
Altında ezildiği ile
Beslediği güvercinleri görür yaban ellerde
Dökülür yabancı çakıllara isminin ilk harfleri
Lime lime bedeni
Barut kokularıyla
Biçimini unuttuğu taşların arasında
Bir yabancı
Ayların hepsinde hasta
Yoksun günlerden
İki renkle varsın olsun
Gri siyah…
Darbeli beden
Güvercinler görünür göz derinliğinden yükselen
Evlerine davet eden
Yeniden var olur… yeniden…