Hüseyin Kaya

HÜSEYİN KAYA Sütün Kanla Barışı   Yaşam mahkûmdur Emziren annelere. Bembeyaz süt, Al kana dönüşüyor Döküldükçe Dicle’ye…   Hele bir bak gökyüzüne, Dolaşıp dur yeryüzünde. Nasıl mecbur kalır Bir bütün Anadolu — Bir fitne engel olmasa …

HÜSEYİN KAYA Yaşamak Hüzün İster   Ve insanlık, sorumlulukla sınanmış bir özgürlük. Öyleyse kesin yiyin, memleketimin kuşlarını!   Çünkü ben besledim onları, pervazımda, ellerimle, kıtlık günleri için.   Bir avuç merhameti nasıl boğar açlık? Bir damla …

HÜSEYİN KAYA Varlığın Ötesinde   Bilinmezlik… bir sabahın sisinde yanan ateş, bir çocuğun gözlerinde gizlenen ışık, ve ölüm, yalnızca kapısını aralayan bir yol…   Kim bilir, belki de su gibi içimize işleyen bir sezgiyle yaşarken tanıdık …

HÜSEYİN KAYA Tanrı’nın Sessizliği   I Bilir misiniz, nasıl körleşir gözler? Bir ayetin gölgesinde, yalanı hakka tahvil edince.   Konforun yumuşak koltuklarında ruhumuz uyudu. Mutluluğu cebimize koyduk, sandık ki özgürdük.   Oysa özgürlüğü boğdular, “özgürlük adına” …

HÜSEYİN KAYA Ey Gönül, Özler misin? Ey gönül, kalp misin, yürek mi,  Yoksa şu dünyayı tutan direk mi?  Ne aklımı başıma getirdin,  Ne de ömrümden dertleri aldın.  Sensiz olmuyor, ama uslanmadın,  Bahçemde güller solmuyor seninle.  Yakaladım …

HÜSEYİN KAYA Dağınık Hallerimiz   Saçlarım cevap vermiyor tarağa Hem azaldı ve öyleydi gençliğinden beri Kapının şifresi değişmiş Ya da hızlı değişen çağa uygun Bir unutkanlık belki de En çok bildiğin şeylerle başlayan   Beş kilo …

HÜSEYİN KAYA Meşrugayri   Para girsin de cebine Sorun değil derlerdi Girmemişse gönlüne   Ne güzel ölçü derdim Bana da düşer hisse   Şimdi zaman değişti Dağılmış gitmiş hassa Hüsran sarıyor artık Yeminler olsun asra   …

HÜSEYİN KAYA Kopuşturma   Nasıl da eğleniyorlar hallerinde huzurdan iz bulunmayan insanlar.   Ve neden şükrediyorlar ya da neye?   Kaos oysa mutluluk sandıkları tanımsız gülüşmeleri hüzne sebep gevişmeleri?      

HÜSEYİN KAYA Ne Fark Eder ki   Çaresiz kaldım da Gecenin sonunda Adını aşk koydum Ayrılıkların. Umuduyla Günün sonunda Kavuşmanın.   Tevekküle karıştı ömrüm Müjdesini bekliyorum Yaşamın sonunda Güzel düşüncelerin…    

HÜSEYİN KAYA Senin Yüzünden   Bir kuş sesi Canlılık. Tebessümü oğlumun “Conatus” Yetmiyor mu? Şükretmeye. Aşk mı? Mahcup servet. Mutlu şehvet. Mukni benliğim Ve ölüm. Sınırsıza güven. Ne de layıktır. Değil mi? Övgülere.