ŞAİRLER

NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ Sığınılacak Şehirler   Sığınılacak şehirler arıyorum eridiğinde kar / şeker tadı versin yeryüzüne koşunca toprak pamuk şekeri kucağından papatyalar hapşıran duvarlarında çocukların el izleri sığınılacak şehirler arıyorum   “Kara basma” denmesin şemsiyesiz olsun …

SONGÜL ÖZEL Issız Gözler   Issız gözlerinde yer var mı hicaz gönlüme Aşka düşmüşüm, dilim bilmez senden başka kelime Bir aşk yağmuru yağar her an gözlerime Bir de aşkın gökkuşağı açar apansız gönlümde   Dönmez sözünden …

SELAHATTİN YILDIZ Dörtnala Dörtlükler    1   Ölümü aldatıyor zan Ruh kedere teslim Saatler ibrikten akar Kader topaç ensesinde   2   Rüzgâr kuma âşık Kum darmadağın Hem sebebi tufanın Hem sonucu girdabın   3   …

LEYLA KARATAŞ Sevmekten Ötesi Yok   Ne fırtınalar gördü yol boyunca bu yürek yıkıldıkça doğruldu ama kırıldı beli karlarda kardelenler boynunu büktü tek tek nasıl etti bu sevda beni bu kadar deli nasıl bir yaprak gibi …

ALPER GENCER Korrekto Korrekto Korrekto Alabundila   sabah olur güneş silinmeyen bir balçıkla sıvanır terli hayvan dizleri titrer durur toprağa sakala yorgunluk bulaşır rüzgârın bocasından bir keman karaormanlara karışır karaormanlara sen ateş yakarsın ben dumanını görürüm …

A.VAHAP DAĞKILIÇ  Ay Şavkında Batan Umutlarım   Gözlerinin ikliminde bir müjde sun gönlüne bir soluk al endamın umut ve korku gizeminden mutlan. Ay Şavkında Batan Umutlarım Yaşam morfin şırıngalı gafletlerde takvimler/de bağ bozumu.   Hüznüme konan …

NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ Ana   Kadından y'ana… Düğümlü İliklenmeyen elbise Ağzı bağlı kahır   Bereket içindi oysa o Doğru sürmüyorlar toprağını Patlar her yerinden kızıl filizler şimdi Fışkırır hüzün   Böğründen hançerli el değmemiş şehirler İki …

AHMET AYDIN Şair ve Zaman   “Gün döner de devran olur Biter uzak dağların kırgınlığı” Metin Altıok   Ölü adların anılarda gezindiği Yalanlanmış aşklarla kıpırdayan yürekte Tunçlaşan güz akşamlarını meraklanma Uçup giden bir renk, bir yaprak …

HAYRETTİN TAYLAN Alegorik Peron   düşten giden, düşünüşten gönenmiş yolun yolcusuyum derslerden arınmış, arıtılmış sulara aziz tortuyum sesle es, eş ile anlamdaş güdüler eleğinden bezme giden ben’im hatıraların babında trajik kilidin huzur şafağında uyanan kavi’yim sonsuzluğun …

İSMAİL OKUTAN Bakma Sen Öyle Kurumuş Bedenime   Bakma sen öyle kemikleri çıkmış, kurumuş bedenime Bakma sen öyle benzi beti sararmış kara kuru yüzüme Ben bir kuşanabilsem Âdem’den gelme soyumu Barajları yıkıp bir salsam ırmaklarımı, suyumu …