YAZARLAR

MUSTAFA ORAL Dün Bir Daha Öldüm Kimseler Duymadı   İstanbul 1453 yılında fethedildi. Kültürümüzü yansıtan mahalleler kuruldu.  Medeniyetimize yakışan camiler, mescitler, imarethaneler, sebiller, sarnıçlar yapıldı. 1950’lerden sonra şehre göç başladı. Göktürkler Göçtürkler oldu. Köy şehre taşındı. …

CANER KUT Bir Şehrin En İyi Fotoğrafı Nerede Çekilebilir   Merkezdeki bir otelinin restoranı, puslu bir havada, uzakta yükselen minareleriyle şehrin ulu camiinin/veya büyük kilisesinin silueti ile birleşen pek çok çatı ve demir kuleler; ateşten ışıklandırılmış dev bir anıt/heykel karşı tepede, irili …

FİLİZ SOYDAŞ Kalbinde Yoksam Vicdanında Ara Beni |ÖYKÜ|   Bazı insanların, gülse bile her daim okunabilen bir hüznü vardır yüzünde. Kederi, kalbine öyle bir yerleşmiştir ki yüzünden okunmasına ne yapsa engel olamaz, siması kalbinin aynası olduğundan… Tıpkı …

İLKNUR İŞÇAN KAYA Benimle Kal |ÖYKÜ|   Giden, uçak değildi sadece. Mutluluğu, yüreği, ilgisi, uykusuz geceleri, emeği, anlamı da gidiyordu kızı ile. Tuttuğu yegâne el, en yakın sırdaşı, dostu gidiyordu.   Masanın üzerine bırakılmış, Nergis’in kaleminden çıkma …

FİLİZ SOYDAŞ Keşke Beni Görebilselerdi |ÖYKÜ|   Serap, elindeki boş, ip makarasına bakıyordu. Sonra diğer boş makarayı da öbür eline aldı. O sırada annesi kızına basit bir kurabiye tarifini anlatıyordu. “Bu tarif çok basil. Beraber yapalım da …

İSMAİL OKUTAN Hem Veda Hem Vuslat Vaktiydi |ÖYKÜ|   Zaman, dakikaları, saatleri ve günleri yitirmenin ıstırabını çekiyordu. Gün, karanlığa gömülmenin, canlılar güneşi kaybetmenin ıstırabını çekiyordu, gece ise aceleci Temmuz dolunayına kavuşmanın mutluluğunu yaşıyordu. Hayat buydu işte doğumu …

İLKNUR İŞCAN KAYA Kurtlu Elma |ÖYKÜ|   Ailesiyle gittiği balıkçının arkasında büyükçe bir elma bahçesi vardı. Balıklarını yedikten sonra, gürül gürül akan suyun kıyısında gezmiş, şimdi de elmalıkta dolaşıyorlardı.   Güzide, çocuklarına baktı. Onları, yılların kendinden geçirdiği …

MUSTAFA ORAL Kirlendik Ey Rabbim Temizle Bizi   Ev küçük bir kâinat, insan küçük bir ev. Kâinatta ev var, evde insan. Evde duvar, insanda cilt. Evde çatı, insanda saç. Evde kapı, insanda kalp. Evde pencere, insan …

CANER KUT Tek Kişilik Oyun |ÖYKÜ|   Kâğıtlar atıyorum olası boşluğa Gözlerim kapalı da olsa deniyorum Karanlık bir odada, tek ışığı umutlarımın altındayım; ortada tek kişilik bir masanın kırık bir sandalyesinde oturmaya çalışıyorum Sönmez bir güneş var …

SELAHATTİN YILDIZ Fotoğrafların Ruhu   İçimizi ısıtan hikayelerin varlığı bizi yaşam için daha umutlu hale getirmesiyle birlikte, güneşin renk cümbüşüyle battığı anın içimize bıraktığı doyumsuz hisler peşinden koşulmayı bir türlü bırakmıyor.   Hepimizin içimizi ısıtan hikayeleri …