Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET BAŞ
Çığlıklar Kül Olur
Yarının külleri bugün yanandır
Zamanı içenler sarhoştur çoktan
Dünya dedikleri koca yalandır
Hakikat sandığın çıkar mı yoktan
Bekleme boşuna ahir zamandır
Ektiğin her tohum burda ziyandır
Açıktır ne varsa ayan beyandır
Şikâyetim yoktur saplanan oktan
Allah’a dayandım kulları sildim
Kendi öz aynamda kendimi bildim
Kelime çölünde susan bir dildim
İçimde ümidim tükendi çoktan
Dönerim yurduma geriye gelmem
Gayrı Ferhat olup dağları delmem
Herkesle konuşup herkesle gülmem
Açların halleri sorulur toktan
Gökleri ararken yerleri buldum
Muhannet eline serilen çuldum
Bende şu âlemde bir garip kuldum
Beklerim sadece rahmeti Haktan
Beyaz sandıklarım siyah çıkıyor
Gönül aldanmaktan gayrı bıkıyor
Tutuşan her ateş beni yakıyor
Dallar şikâyetçi düşen yapraktan
Sabahlar akşama elbet kavuşur
Çığlıklar kül olur sözler tutuşur
Lal olmuş dudaklar neyi konuşur
Hepimizin aslı kara topraktan
Bu bahçede artık bülbül ötmüyor
Viran olmuş evler ocak tütmüyor
Yazılanlar yaşanmadan bitmiyor
Seneler kar oldu saçıma aktan
