Çırası Yanmış Sensizliğimin

TÜRKAN EMRE
Çırası Yanmış Sensizliğimin
 
Çırası yanmış sensizliğimin
Sana vurgun ben bucaksız bir sahra
 
Sana hasret gibi
Sebebi doyurmak gibi
Çarelerim çaresiz
 
Yeşim ve pembe gibi
Zümrüdüanka gibi renklerim var
Dışarıdan bakınca kara çalar
İçine girince umman
Med cezir raks eder göğsümde
 
Dert değil çayın karası onu açacak su varken
Dert değil gözyaşımı silecek olan sen varken
Güzel tarifsiz
Mizan lügatsiz kalıyor
Heybetinin yanında
Son bir cümle yazılmıyor
İntizam bitmediğinden
 
Biri öğretsin bu acize öğretilmeyi
Ehlileşsin sancılar
Işıldasın hüznümün sığınakları
 
İntizam veremiyorum halime
Yersiz yurtsuz kalbim
Yokluğundayım avare
 
 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir