Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET TAŞTAN
Dargınım Kelimelere
Kabarır her bahar içimde deniz
Çarpar yüreğimin sahillerine
Çekilip gittiğini sandığım yerde
Bir sonraki dalga başlar
Anlayamam o anda, nasıl savrulduğumu
Ve her zaman barışık olduğum kelimeler
Yakar mı yoksa beni onarır mı bilemem
Ama geçer
Nasıl da yakışır yalnızlık hüzne
Hele bir de gecenin kapağı açılmışsa
Yudum yudum acı verir
Bu elem hep böyle sürüp gitmez ya
Parmak uçlarımıza dokunan iğne gibi
Kabuk tutmak üzreyken kanayan yara gibi
Geçer
Resmi törenlere benzemez asla
Derinden derine akar sımsıcak
Anılar ve kokular karışır birbirine…
Sürgün edilmiş gibi tek başına ve sessiz
Yalnızca bastığı yere bakarak
Kara bulutlarla buluşup gider
Sanki suya değmiş, eriyor gece
Bulutlar arasından ay işveyle geçiyor
Ah yine kelimeler kabarıyor içimde
Hece hece tutuşup, yangına dönüşüyor
O yangın tufanından sıçrayan her kıvılcım
Adını sayıklıyor
İlk kez dinlediğim masal gibisin
Anlatma sonunu kıyamam sana
Korkuyorum söz değince bozulacak bu büyü
O yüzden suskunum, o yüzden durgun
O yüzden dargınım kelimelere
