AHMET AYDIN
Demdir
Rahmetli kardeşim Mustafa Aydın anısına
Yol tutan
Renkli umutlarla
İnsana yolculuğumuzda
Olabilseydik kar tanesi
Bakabilseydik kar gibi
Kalbimiz üşümez, titremezdi
Bir giz düşer
Ay'ın şavkından
Rahmin dehlizine
Bir umudu, İsa'yı müjdeler
Başlar yolculuğumuz
Tanışmaya çarmıhta aşkla
Demdir
Alır başın gidersin
Kalbinde çırpınan
Bir göçmen kuşla
Gidemezsin kendinden
Bile gitsen
Varsan bir ırmağa
Yüzün eğilir suya, titrer
Hayallerin ipi kopar
Dağılırsın tespih tanesi gibi etrafa
Bazı aşklar sandıkta
Naftalin kokar
Su gibi zelâl bakardı
Gözlerime kardeşliği
Ömrümün darağacında
Asılı kaldı sesi
Sessizliği yırtan çığlık
İncecik bedeniydi musallada
Demdir
Kardeş acısını
Dost sıcak selamını
Yâr ayrılık notunu
Bırakır da gider
Kalbimin ayazına