AHMET AYDIN
Dinmesin
Hazır mısın ey sevgili
Aşkın ve hüznün mevsim göçüne
Dağlara çık bir yolculuğa
Aşkı al yanına, omuzuna
Silah gibi, avuçlarında ateş gibi
Aşkın ve özgürlüğün kanayan namusu
Göğsümde sarı bir sancı, kirletilen su
Kanatır ve hatırlatır kendini isyanımın uykusu
Babam yağlarken rus harbinden kalma mavzerini
Anam sezerdi karagün hazırlığını
Sallardı başını düzelterek tülbendini
Arına yakışır duruşunu bozmazdı
Acıdan öfke sağar kürt kadını
Bahar çığlığıdır türlü çiçek renginde
Delikanlı ve cesur ve iyi çocuklar
Gördüler ve anladılar ve aşka sarıldılar
Gel gelelim bize, bir yıldız çaldım
Seni karanlıktan, mavi çadırdan seni
Kıymetli günlerimiz oldu sevgili
Hasret bilirim anlatır bizi
Usta bilirim hatırlatır kendini
Üfürme yarama bırak kanasın
Varsa tuz bas, tütün bas
Hatırlatsın kendini bu acı dinmesin