Asanatlar "şiirden sinemaya" 
NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ
Diriliş
bir çarmıhın gölgesi düşer İsa'dan
gözlerimden yüreğime
kırık bir rüzgâr sonra
Meryem'in galebe çalan duasında hüzün
umudu yükseklere yüklemek
ne havarilerindi
ne de ashab-ı kehf'in…
uyumak mıydı ümit
asırları dişlerinde öğütürken an
yoksa uyanmak mı
öğüdün kamaştıran mucizevi karmaşası…
bir evlat hikayesinde umut/ İsmail
bir nazar-ı denizde
balıktı yunus…
ben rüzgarları çoktan unuttum
her bir fırtına bile diş diş olur bağrımda
dökülen dişlere inat
yaşarken uyuyanlara inat…
diri iken uyuyanlar açıkken gözleri!
çok uzaklar o nehre
çok uzaklar…
ah çocuk!
sen bir bardak su versen
…
