LEYLA KARATAŞ
Dolaptaki Eşarplar
Eylül bakışlarımızda üşüdü, baharın biri
Yamacımızda çıkmaz sokak
Mutsuz demirden tırabzanlara tutunur eller
Yürek yanılgısına kıstırılırken çocuk arzular
Ah!
Gözbebeklerimizde inleyen o boşluk
Kocamandı gülden hayaller, sormadınız
Haktandı ayrılıkların adı güya
Saklıydı hatıra kutularında aşk
Dolapta, en sağda eşarplarımızın altında
Hâlbuki kökten komşulardık sırt sırta dayandığımız
Göğümüz aynı, tuzumuz aynı
Tığ ucundaki çiçeklerde saklanan ömrümüz kısa
Dalımızın kökboyasını kusarken zaman
Sallanır ardımızdan, yemeni ucunda dileklerimiz
Üzgün akıp giden dizeler
İçine ateş düşmüş su misali öpüşler
Eskidendi narçiçeklerim
Çok eskiden
Düşlerimiz ağrılı şimdi
Çok eskidendi…