SEVDA RALE ARMAĞAN
Dolunay
Vurur mu yürek yine gecenin serinliğine
vurur mu yine sözü nar-ı canın, o bir kanın pıhtısındaydı
dayandığımız ayrılıklara ne anlamlar asılırdı
sessizlik akıyor acem perdeden, ruh hep değişken
nakit nakit harcanacak kapı buluverir
şehir mi acımasız, zaman mı bilmem.
Dolunay tepeden inişte, saat dörde onüç dakka vardı
yolun başına çıkmanın imkânı var mı
yaşamak bir yardan bir yâra göçmek idi
ah ağlamaya açken bu dem
meshetmeye kalbimi, korkarım. O mahurdan bir mey
içmeye çok neden, çörkünün yumuşak şeridinde,
vurur mu yürek en içten, söze bir deli sükut
dolunay tepeden inişte, saati aldatan bir dakka hep vardı…