Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MEHMET ZEKİ DİNÇARSLAN
Dönüşü Olmayan Yolda
ne kadar özensek de sevgili
zamandır galibi tüm müsabakaların
tüm ağız tatları zamana karşı bir oyalanma
son moladan önce atılmış sayılar gibi
sonsuzun karşısında sıfır
zaman karşısında ancak avuntu
zamanın aynasına bakarken sevgili
aldanma suretinin parlaklığına
solmakta olan bir günün son ışığıdır o
kaybolmakta olan heyecanın son çırpınışı
o suret yavaş yavaş erir yokluğun içinde
ne sen kalırsın ne de biz kalırız
arta kalan bir hüzündür
o da kalmaz yarına
her büyümeyi kâr sayma sevgili
bilseydin başına gelecekleri
hiç büyümez, çocuk kalırdın aslında
bilmiyorsun hâlâ ve büyümek derdindesin
tüm emeklerin kumbarası kırılır da bir gün
enflasyon karşısında ezilmiş bozuk paralar gibi
büyüdüklerinin aslında küçülmek olduğu çıkar ortaya
anlarsın büyümek küçülmekmiş aslında
ve geri dönüşü olmayan bir yolmuş yürüdüğümüz
gidenin ardından ağlamayı bırak sevgili
giden sensin giden benim giden biz
ne bir damla gözyaşı kalır bizden geriye bir gün
ne sabırla büyüttüğümüz çiçeklerimiz yeniden açar
ne de adımız bir daha çınlar gökkubbede
fakirliğin saltanatı bin yıl da olsa
fakirlik saltanat sürmez sevgili
her adımımız uçurum
her bakışımız eğreti
