ZEYNEP SEYYAH AK
Dostum Anla Beni
Av dışarda
Titremem geçmedi
Korkum gözlerimden fışkıran bir alev
Bir ceketim bir sigaram
Nerede başladı nerede biter
Akşamın kıyameti
Uzun cümleler kurmaktan vazgeçtim
Sessizliğin dilindeki zehir göğsüme karıştı
Gözlerime kıvrılıp yatan acının rengiyle
Ölü sesimin altında nehirler akıyor
Bağışla bağışlanmaz tavrımı
Dostum anla beni açlığın minneti nedir
Üzerine arsız kahkahalar savurduğun
Bir yurt edinemeyişim mi
Uçurumlarla yitirirken kendimi
Bir ceketim var bir sigaram
Bir de ben
Bir vazgeçiş dünyadan
Dostum anla beni
Anla!
Çünkü ben anlamanın adıyım