Asanatlar "şiirden sinemaya" 
MUSTAFA ORAL
Dünya Isırılmış Elmaya Benzer
Her gördüğünü sevmekten
Herkese güvenmekten
Her söylenene inanmaktan
Her gülümseyişe kanmaktan
Çürüğe çıkmış kalbi.
Yine de tezkere vermiyor kader.
Dünya Isırılmış Elmaya Benzer
Isırılmış Elmayı Kim Yemek İster
Kimse ısırılmış elmayı yemek istemez.
Kalp elmadır.
Bir defa ısırılır.
Bir defa sevilir.
Başka sevmeler kalpten değildir.
Rabbini seven insan ısırılmamış elmadır.
Kalbi her daim tazedir.
Rabbi dışında bir şeyi severse artık ısırılmış elmadır.
Artık Rabbini tam sevemez, sevdiklerine sevdiremez.
Rabbi de onu tam sevmez, sevdiklerine sevdirmez.
Sevenlerin kalbi birbirinin elmasıdır.
Dünyada sadece sevdiğinin kalbinin tadına bakan sevdiğiyle cennette Kevser havuzunun başında tuba ağacının meyvelerini yiyecektir.
Ne mutlu birbirine elma ağacı olanlara.
Ne mutlu birbirlerine Adem ve Havva olanlara.
Ne mutlu kalpleri birbirine yetenlere.
Çürüyen Elma Değil, Kalbindir
Ağaç meyvesi için vardır.
Meyve varsa ağacın dalı, budağı, dikeni, çiçeği, kabuğu yaprağı sevilir.
Meyve yoksa ağaç da yoktur.
İnsan bir ağaçtır, meyvesi kalptir.
Kalp bir ağaçtır, meyvesi aşktır.
Kalpsiz bir insan, aşksız bir kalp ölse yeridir.
Erkek ağaçtır, meyvesi kadındır.
Kalbinde bir kadın taşımayan ölse yeridir.
Elmanın çürüyen kısmını ayırır, kalanını yersin.
Sevgili elmadır.
Bir yanı çürürse kalanıyla idare edersin.
Çöpe atarsan, kendine de ona da yazık edersin.
Onu bulamayanlar da var, şükret.
Biraz daha gayret et.
Açlığını hisset.
Hiç çürümemiş gibi, ilk günkü gibi sevebilirsin.
Çürüyen elma değil, kalbindir.
Askerde işi yaramayanı ayak bağı olmasın diye çürüğe çıkarırlar.
Tezkereyi verirler, eve gönderirler.
İnsan sevdiğin kusurunu ararsa, sevdiği de onu çürüğe çıkarır.
Tezkereyi verir, anasının evine gönderir.
Hz. Havva, Hz. Âdem’in havasıydı.
Onunla nefes alıyordu.
Onsuz yaşayamıyordu.
H. Havva, Hz. Adem’in elmasıydı.
Havva’sını olduğu gibi kabul etti.
Bize çürük görünen yanlarını o öyle görmedi.
Havva da onu çürüğe çıkarmadı.
Kalbine kabul etti.
