Düşerken Allah Demiş

NECATİ SARICA Düşerken Allah Demiş

NECATİ SARICA
Düşerken Allah Demiş
 
Duvarın dibinde yaralı bir kuş vardı
Onulmaz yarasına can mı dayanırdı
Bencileyin kırılmış kanatları, al kızıl kana boyanmıştı
Düşerken Allah demiş, düşünce anne diye ağlamıştı
 
Şu gurbeti
Gözlerinde kana karışan, yaşlar akıtarak içinde yaşayan
Kaderin gönülden yaralı bir kuşuydu
Yaşamaktan yana içi onulmaz dertlerle doluydu
 
Baktıkça senin silah gibi duran bakışlarına
Kaldıkça
Engin denizlerin en derin dip vurgunlarında
Ve Yusuf boylu kuyularda
Hiç durmadan boğulurken, bir cücenin rüyalarında
Düşlerde severdi seni, sen hiç olmadan yanında
 
Derin dip köşelerinde gurbetin, hep dert içinde bulurlardı
Zalim avcılar gelip gözlerinden
Sonrasında en güzel gülüşlerinden
Ağladıkça göz yaşlarından vururlardı
 
Sonsuzluğun sonuna doğru delirmiş sözlerle
Sonsuzluğun yağmurları altında erimiş gözlerle
Umarsızca hayata
Ve hep bir boşluğa bakardı
 
Her an yeniden kırılan kanatlarıyla
Hep sonranın sonsuzluğuna uçardı
 
Duvarın dibinde yaralı bir kuş vardı
Buna can mı dayanırdı
Düşerken Allah der, düşünce anne diye ağlardı
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir