HÜSEYİN KAYA
Ellerin Ey İnsan
Ellerin maharetli
Bir çırpıda yakalıyor
Her türlü eşyayı
Ve fırlatıyor hedefine
Avuçluyor toprağı
Taşı sıkıyor
Neredeyse suyunu çıkartacak
Böyle de güçlü ellerin
Ellerin dokunmayı biliyor
Bir yüze ve yeryüzüne
Sayıyor parmakların
Ve yazıyorsun onlarla
Harfleri arkadaş kılıyor
Ellerin var ediyor kelimeleri
Ne güzel tarıyor yârin saçlarını
Kabalığından arınıyor
Narin mi narin ellerin
Huzurdan bir şehir
Ellerin sanki
Akıyor parmaklarından
Huzurdan bir şehre
On çatallı bir nehir
Mamurluğundan müteşekkir bir dünya
Mahmurluğundan uyanmış bir rüya
Açılıyor bütün ihtişamıyla
Nehir şehir yan yana
Avuçlar güneşin kıskançlığında
Tanrıyla buluşuyor ellerin
Ellerin ey insan ellerin
Sebebidir bütün güzelliklerin.