Asanatlar "şiirden sinemaya" 
CUMA KARAARSLAN
Elliyi Aştı Yaşım Hala Belada Başım
Elliyi aştı yaşım
Yıllarca hep acılar taştı her bir yanımdan
Ölüme gidip geldim yıllarca her nefeste
Ve zulme tanık oldum canım gitti canımdan
Her yerde ben vuruldum
Çığlık duydum her seste
Elliyi aştı yaşım
Bana nasılsın deme
Hala gönlüm sevdalı hala belalı başım
Hala aklımda yüzün kalbim aynı heveste
Oysa hala sensizim sensiz ekmeğim aşım
Kaç kere sensiz öldüm bir gün ta Hakkâri’de
Bir gün ta Ankara’da
Ve günler aylar yıllar kaldı bir bir geride
Geride kaldı hayat geldi ölümden kışım
Artık burda yalnızlık benim tek arkadaşım
Sen nasılsın sevgili umarım yaşıyorsun
Umarım taşıyorsun hala kalbinde bir aşk
Bize göre değildi biliyorum savaşmak
Biz hep öldük yalnızca
Karanlığı kökünden söksün diye her şafak
Ölsem varsın olmasın mermer bir mezar taşım
Yeter ki aşka uyan sen bütün sabahlarda
Sahi nasılsın gülüm seni hiç soramadım
Onca zulüm içinde onca yetim ahlarda
Zaman nasıl da geçti aylar yıllar art arda
Elliyi aştı yaşım
Bu dünyadan içtiğim bal zehir bir karışım
Kendimi hiçbir yere artık koyamıyorum
Kalmadı artık gurbet kuşlarıyla yarışım
O kadar çok böldüm ki her şeyi paramparça
O kadar çok öldüm ki
Ben seni yaşamaya artık kıyamıyorum
Artık kederden bütün kadehleri kırmışım
Elliyi aştı yaşım
Hayallerim akıyor gözlerimin önünden
Belki fazla sevdalı belki de çıldırmışım
Belki de budur ölüm
Bir bakış bir insanı nasıl vurur gönlünden
Nasıl bilmezsin gülüm
Yine belada başım
