Ey Gözlerinde Cenneti Gördüğüm Sevgili

NURAN KÖSE BAYDAR
Ey Gözlerinde Cenneti Gördüğüm Sevgili
 
Yalınayak bir şiir yürüyor şimdi gözlerine
Çakıl taşları arasından sızıp gelen bir pınar gibi
Selamlıyorum bahar kokunu
Ak güvercinler konuyor hüsnü cemaline
Mavisini yitirmiş bir gökyüzünde
Tutuklanıyor düş kaçağı yüreğim
Eğilip öpüyorum alnından nazlı sabahın
Gülüşün bir avuç su senin dağ gibi serin
Yüreğimin neminden siler atar rutubeti
Pas tutmuş yaralarıma sürsem ellerini
Üşütür mü dalında pamuk çiçeğini
 
Türküler gibi sevdim ben seni
Babamın atını koydum yoluna
Annemin yelkenini verdim rüzgâra
Ayrılıktan zor bellemedim ölümü
Açmadım zülüflerim yele karşı
Değdirmedim kimseyi gamlı yaslı gönlüme
Uçurumun kenarına tutunmuş gonca bir gül
Ona râm olmuş dertli bülbül
Yârin açtığı her yara hoş imiş
Varsın elem üflesin ney’ler
Alevden kor olsun yaksın sinemi ne’yler
 
Ey gözlerinde cenneti gördüğüm sevgili
Adın ki bir dua gibi yüreğimde kördüğüm sevgili
Hicranımı sarıp sarmaladığım yanık bağrımda
Yokluğuna ateşten kefen ördüğüm sevgili
Ben seni misk kokulu yağmurlarda sevdim
Ey yoksul iklimlerin bâd-ı sabahı
Sen ki bir şiirin dalgasında martı çığlığı
Her gece yüreğimde demlenen ay ışığı
Gamzelerin bir mehtap gibi süzülürken üstüme 
Kuşların mevsimsiz göç ettiği gönlümde nihanımsın
Sen ki varlığıyla yorgun ülkemi güldüren tacı cihanımsın
 
 
 

Bir yorum

  1. Hocam tebrik ediyorum elinize emeğinize yüreğinize sağlık başarılarınızın devamını diliyorum Saygilarimla 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir