MEHMET TAŞTAN
Eylül
Yüz görümü olmadan
Açılmam dedi yaza
Bir hayalin aslını
Üfleyip yaktı eylül
Hasret çekenler gibi
Kuruyup kadid oldu
Sarılığa tutulmuş
Gözlerle baktı eylül
Veda edene kadar
Kendini tuttu ama
Yollarda damla damla
Eriyip aktı eylül
İpek bir fular gibi
Kayıp düştü sulara
Ardında boynu bükük
Bir güz bıraktı eylül