Asanatlar "şiirden sinemaya" 
LEYLA KARATAŞ
Fırtınalar Giyindik
Fırtınalar giyindik
Başımızda
Saman korkuluklardan gölge
Sırtımızda ağır aşksızlık yükü
Çocuk düşlerimiz vardı…
Dökme taşlı toprak kokulu hayatlarda
Çelik çomak oynayan çocuklar
Ah o anne özündeki saflık
Yüreklerinizi ardına kadar, açık sandık
Gözlerinizde hiçe dayalı sinsi bir varlık
Biriktirdiğimiz öfkeyi yutarken zaman
Taaa! İçimizdeydiler
O ne kifayetsiz süzülüştü
Yüzünüzde acı çekmemiş hin bir gülüş
Hafif kalıyordu ceplerinizdeki hak, hafif
Ağırdı çileli insanlık
Varoluşumuz kapıdaydı
Gönlümüzde kavrulan
Dilimiz mi yanıyordu
Yoksa emlerdeki bitik suretlerde mi
Bağırmadan ünleyen hastalık
Bırakın
Bırakın artık
Gözyaşımızda feri sönmüş bakışlar
Pencere ardında gülmeyen o âşıklar
Bilmem!
Bitmek bilmeyen yüzü çok
Şiddetten kaçan
Duygulardayım…
